Antieke poppen zijn een gewild verzamelaarsobject, maar vaak heel erg duur. De prijs van een antieke pop wordt o.a. bepaald door hoeveel poppen er van een bepaald model gemaakt en bewaard gebleven zijn, maar is natuurlijk ook afhankelijk van de staat waarin de pop verkeert.
Midden jaren tachtig werd het maken van replica porseleinen poppen heel erg populair. Aankleding van het interieur werd steeds belangrijker en een mooie pop werd niet alleen meer gezien als speelgoed, maar ook als decoratie en natuurlijk ook als zeer gewild verzamelaarsobject. Daar bood het aanbod van replica poppen een mooi alternatief voor de dure echte antieke poppen.
De originele antieke kop was altijd gemerkt. Met de naam van de fabrikant en een malnummer in het achterhoofd. Van de originele koppen zijn door verschillende mallenfabrikanten in de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw mallen gemaakt, waardoor het maken van replica's van deze originele poppen mogelijk werd. Juist omdat deze mallen zijn gemaakt van originele koppen, zijn de replica's qua uitdrukking identiek. U vindt achterin het kopje een replica dan ook altijd gemerkt met dezelfde merken als de originele kop echter met toevoeging, vaak van een initiaal of letter, die de aanduiding geeft van de mallenfabrikant. Bekende mallenfabrikanten van replicamallen uit de jaren tachtig en negentig zijn o.a. Seeley en Byron uit de USA en Wanke uit Duitsland. Juist de toevoeging van het merkteken van de mallenfabrikant maakt het onderscheid duidelijk tussen een echte antieke pop en een replica. Vaak vindt u naast dit merkteken nog een toevoeging van een naam of merkteken van de maker van de replica pop.
Een tweede direct opvallend verschil tussen een echte antieke pop en een replica is, dat de antieke poppen altijd van wit porselein werden gemaakt. Daarna werd de buitenkant met speciale porseleinverf gekleurd in een huidkleur en verder voorzien van make-up. Al deze verfbewerkingen werden ingebrand en zo volledig kleur echt tot in lengte van tijd.
De gelede lijven van antieke poppen zijn meestal gemaakt van hout en, vreemd genoeg wellicht, niet van porselein. Die vindt men weer wel bij de replica poppen. En, als er sprake is van een stoffen lijf met aangezette armen en benen, dan is de vulling van deze lijfjes bij replica's meestal synthetisch (fiberfill). Bij antieke stoffen lijven is vaak gebruik gemaakt van houtwol, zaagsel, gedroogde grassen (zoals ook in de oude matrassen), paardenhaar (veelal de oudste antieke poppen) of kapok als vulling.
Indien mogelijk (m.n. als er nog afbeeldingen bekend zijn) wordt de kleding van de replica zoveel mogelijk gemaakt als die van de antieke pop.
Naast porseleinen antieke poppen werden m.n. in de eerste helft van de vorige eeuw ook poppenkoppen gemaakt van papier maché en, rond de jaren veertig, van een compositie materiaal. Ook van diverse van dit soort koppen zijn replica mallen gemaakt. Replicamallen van gips zijn geschikt om reproducties van porselein, gietklei (aardewerk), papier maché of was te maken. Dit is nog steeds een zeer ambachtelijke manier van werken die geheel handmatig wordt uitgevoerd!
| 
